Στριμωγμένοι σαν σαρδέλες ώρα στην ουρά πίσω απ΄το συρματόπλεγμα
με τα πλαστικά πιάτα στο κεφάλι για λίγο ίσκιο.
Στο ένα χέρι το κεφαλάκι και το άλλο απλωμένο για ένα κοψίδι.
Οι τσακωμοί στο πρόγραμμα με τα κάγκελα να σπρώχνονται για να μην λυγίσουν λιώνοντάς τους
σχεδόν τον έναν πάνω στον άλλο.
Δεν ξέρω εσάς αλλά εμένα αυτές οι εικόνες μου θύμισαν στρατόπεδα συγκέντρωσης και Νταχάου.
